Sa isang bayan na kung tawagin ay baranggay Cipio ay may nagaganap na isang barilan, may isang pinaliligiran ang maraming tao na nabaril at namatay, isang binata ang napadaan dito na nagngangalang Ram, pilit niyang gustong tignan kung anu iyon, ngunit hindi siya nakalapit,
Tatlong taon ang nakalipas :
Isang araw habang si Ram ay muling nagtungo sa pamilihang bayan napadaan siya sa isang gubat, may nadaanan siyang isang babae, nakasuot ng itim at may takip ang muka, hindi niya ito pinansin ngunit tinawag siya nito, at sinabing saan siya patungo, nagulat si ram at napalingon , sinabi naman niya ang totoo na patungo siya sa pamilihan upang bumili ng mga kakaibang bagay. may ibinigay ang babae at sinabing magiging malaking parti ito ng kanyang buhay (isang aparato) nagtaka si ram dahil nung makita nya ang babae ay wala naman ang aparatong iyon sa tabi ng babae, tinignan niya at sinuri ito. "kakaibang bagay ito hugis parisukat at maraming bagay ang nakapaloob, magkano ito at bibilhin ko" wika ni ram, subalit ng ibaling na nya ang kanyang paningin sa kinatatayuan ng babae ay bigla itong nawala, muli niyang tinignan ang paligid ngunit hindi na niya ito nakita pa.
iniuwi nya ang aparatong iyon at hindi na tumuloy pa sa pamilihan, wari'y naguguluhan kung para san ang aparatong iyon at bakit sinabi ng babae na magiging malaking parti iyon ng buhay nya. muli niya itong sinuri ngunit hindi niya ito mapagana, lumipas ang mga araw ngunit walang nagapanap na pagbabago sa aparatong iyon kaya't itinago na lamang niya ito.
sa mga sumunod na araw ay nagasya na lamang siya na muling tumungo sa pamilihan
nagpasya siya na sa gubat muling dumaan, nagbabakasakali na muling makita ang babaeng nakita niya nuon ngunit ibang babae ang nakita niya, nakaitim din ngunit walang takip ang mukha, nagpakilala ito sa kanya at naging magkaibigan ang dalawa, simula nuo'y lagi na silang magkasama na tumutungo sa pamilihang bayan, nagkapalagayan sila ng loob at kahit hindi pa lubusang kilala ni ram ang dalaga ay nagpasya na itong suyuin at kalauna'y naging magkasintahan ang dalawa.
ilang buwan ang nakalipas ay nagtungong muli ang dalawa sa bayan subalit isang bagay lang ang pumukaw ng atensyon ni ram, isang dalagang tindera na nakaputi, mahaba ang buhok, maganda ang mga mata at tila isang diwata kung ngumiti, wari'y nakatingin ito kay ram, ngunit di katagalan ay napansin ni mau na may tila tinitignan ito, "anu bang tinitignan mu at tulala ka nanaman, wala namang kakaiba roon" wika ni Mau sa kasintahan, hindi sumagot si ram kaya't nagpasya ng mag'aya umuwi si mau., sa kanilang pag'uwi ay iniisip pa rin ni ram ang babaeng nasa pailihan na wari'y may kakaiba siyang di mabatid.
lumipas ang mga araw ay unti-unti ng lumabas ang tunay na ugali ni mau, palagi na niyang inaawaay si ram at sa kahit na mababaw na dahilan ay nagagalit na ito, nuong nakaraang araw ay sinama niya ito sa pamilihan, isang batang pulubi ang lumapit sa kanya at nanghingi ng limos ngunit imbis na tulungan ay sinabuhan pa niya itong madumi at wag ng lalapit pa, hiayng-hiya si ram sa ginawa nito kaya mula nuo'y hindi na niya ito sinasama pa sa bayan.
sa muli nyang pagpunta sa pamilihan na hindi na kasama si mau ay muli niyang nakita ang babaeng pumukaw ng atensyon niya, nilapitan niya ito at nagpakilala, malugod naman itong pinaunlakan ng dalaga "ako naman si monette kjinagagalak kitang makilala" wika ni monette, nagkwentuhan ang dalawa at di namalayan ang oras, ibinaling ni ram ang paningin sa paligid ngunit nagtaka siya ng makita niyang pinagtitinginan sila ng mga tao na tila ba may kakaiba silang ginagawa samantalang nagkikwentuhan lng naman sila. Nagpaalam si ram at sinabing babalik na lamang ito sa mga susunod na araw, mula nuo'y napadalas na ang kanilang pagkikita at tulad pa din ng dati ay pinagtitinginan na naman sila tinanung ni ram kung bakit ganoon ang reaksyon ng mga tao kapag nagkikita sila subalit hindi sumagot si monette.
Sa paglipas ng panahon at mga araw na nagkakasama sila'y di sinasadyang mahulog na ang loob ni ram sa dalaga, ipinagtapat naman niya agad ito kay Mau, umiyak si mau at nagalit sinabi nitong hindi siya papayag na sila'y maghiwalay at nagbanta pang sasaktan kung sino man ang babaeng minamahal nito, hindi nakipaghiwalay si ram ngunit sa pagtagal ng kanilang pagsasama ay unti-unti na itong nanlalamig at ramdam na ni mau ang puot nito sa kanya, kaya't sinabi na ni mau na aalis na siya at hindi na babalik pa, walang nakakaalam kung saan siya pumunta at mula nuoy hindi na siya nakita pa.
isang linggo matapos mawala ni mau ay may natagpuan sa gubat na isang itim na bagay na tila isang daga binili ito ni ram at mula nuo'y lagi na niya itong hawak.
sa pagbalik niya sa pamilihan ay pinuntahan niya si monette upang ayain na pumunta sa pinakamataas na parte ng gubat upang saksihan ang paglubog ng araw at para na rin magtapat ng nararamdaman kay monette, tulad ng dati ay pinagtitinginan nanaman sila ng maga tao ngunit hindi na ito pinansin ni ram sa halip ay nagtungo na sila sa kagubatan,
habang pinagmamasdan ang paglubog ng araw kasabay ng mga makukulay na paro-parong nagliliparan ay dito na nagpasyang magtapat si ram, sub alit sa di malang dahilan ay bigla na lamang itong umiyak, sinabi ni ram na kung hindi naman siya nito gusto ay hindi nya kaylangan umiyak dahil tanggap naman niya at kontento na siya kung anung meron sila.
hinawakan ni monette ang mukha ni ram at nagsalita "Ram.. . matagal na kong wala" hndi kta maintindihan? wika ni ram.
"ram patay na ko.."
sinabi ni ram na wag itong nagbibiro ng ganoon subalit pinigil ito ni monette na magsalita at sinabing "namatay ako sa isang barilan sa bayan, tatlong taon na ang nakalipas" nagulat si ram at bigla niyang naalala ang barilang nasaksihan niya nuon eksaktong tatlong taon na ang nakalipas at kaya pala siya pinagtitinginan ng mga tao tuwing magkasama sila ay siya lang pala ang nakakakita kay monette, imbis na makaramdam ng atkot ay niyakap pa niya ito at sinabing kahit pagtawana pa siya ng mga tao ay ayos lang wag lang siyangt iiwan nito, hindi sumagot si monette sa halip ay niyakap nya na din ng mahigpit si ram ramdam ng binata ang pagmamahal nito kahit pa hindi ito sumagot, hindi katagalan ay binuksan niya ang kanyang mga mata nakita niya ang dalagang unti-unti ng nababalot ng liwanag at nagiging makukulay na paro-paro hanggang sa naramdaman na lng niyang wala na siyang kayakap sa gitna ng nagliliparang paro-paro ay lumabas ang isang bagay na tila isang aparato.
Kanya itong iniuwi at pinagsama sama ang itim na bagay na natagpuan sa gubat ang aparatong nagsilbing ala ala ni monette at ang aparatong bigay ng mahiwagang babae, itoy napagana niya at ng kanyang gamitin ay hawak niya ang itim na bagay na tinawag niyang MAU at ang puting bagay na lumitaw sa mga paro-paro ay tinawag niyang MONETTE at ang aparatong bigay ng babae ay sinunod niya sa pangalan ng kainlang bayan na CIPIO.
sa paglipas ng mahabang panahon, ang MAU ay tinawag ng MOUSE ang montte naman bilang MONITOR at cipio bilang CPU
(sa akin ka nga nakahawak... sa kanya ka naman nakatingin)
--mouse nagseselos sa monitor ^_^
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento